Als je iets wil... dan wordt je genaaid...
He wat een vreemd taalgebruik in de titel!
Dat komt dan ook, doordat er eigenlijk weinig opstand is tegen de vele regeltjes omtrent een kinderwens.
Eigenlijk mag je van geluk spreken dat als alles via de natuurlijke weg gaat en het ook goed gaat... maar wanneer dat niet blijkt te lukken...
maakt de overheid flink misbruik van de situatie. Want dan kan je namelijk flink gaan dokken.
En aangezien je tóch er volop voor gaat, omdat het een hartenwens is. Krijgt de overheid toch geen tegengas.
In een "normale" situatie, kan een man en vrouw de daad verrichten om zwanger te raken. Dat kost hun in feite helemaal niets.
Uiteraard heb je bijkomende kosten als zwangerschapskleding, controle, op en neer rijden naar het ziekenhuis etc. Maar dat zeg ik... dat zijn bijkomende kosten. En dat vind ik dan ook niet anders dan normaal.
Dan heb je nóg de kans dat het niet lukt, en ga je over op bijv. IVF wat, los van het eigen risico, voor een groot deel wordt vergoed.
In totaal (het zwanger raken plus bijkomende kosten) zou je niet meer dan €4000,- kwijt moeten zijn...
Je wilt wat, dus heb je er ook alles voor over om het te krijgen...
Maar tot hoever ga je...?
Het geld dat je betaalt om een kind groot te brengen tot zijn 18e is bij elkaar toch minimaal wel een €150.000,- ...
als je er niets om geeft kan je ter vergelijking zeggen dat je kind 3 dikke audi's waard is..
Maar je wilt het graag, je krijgt er ook ontzettend veel voor terug. Dus je kijkt niet naar het financiële plaatje...
Maar wat als het volgens de "normale" situatie niet gaat?
Je kunt overgaan tot adoptie...
Dan komt de overheid en dergelijke instanties om de hoek om zijn handje op te houden...
En dát is waar de schoen wringt. Hoe kun jij je geld willen verdienen over andermans leven?
Je zult een beginselstoestemming moeten aanvragen... Hiermee heb je de eerste €210,- al te pakken. vervolgens ben je verplicht mee te doen aan een adoptie-cursus, bestaande uit zo een 5 bijeenkomsten. Vooraf wordt je gevraagd om minimaal €1385,- te betalen. Let wel, kan je na deze cursus nog niet beslissen of je wél of niet over wilt gaan tot het adopteren, dan is je Beginseltoestemming één jaar geldig. En zul je na een jaar dus opnieuw moeten starten... en dus opnieuw betalen... Als je al succes hebt, (de garantie heb je niet als je met de beginseltoestemming start dát je een kind kan adopteren) kunnen de totale kosten oplopen variërend van €20.000,- tot €40.000,-. En dan gaat dat geld niet naar het kind, ook niet naar de ouder... Nee... dat zit voor een groot deel in papierwerk!
Maar adoptie is, in veel gevallen, geen bloedverwant... Is dat wel wenselijk. Dan kun je nog gaan zoeken naar een draagmoeder.
Dit zou dan niet meer dan €10.000,- kosten... Dit scheelt al, maar het blijft dat dergelijke instanties erbij komen kijken, want draagmoederschap mag niet commercieel zijn. Niet commercieel, in de zin dat je geen oproep mag plaatsen "Wij zoeken een draagmoeder" alsmede niet te betalen voor de gunst.
Men zegt weleens.. "Kinderen neem je niet, die krijg je...", maar met het bovenstaande vind ik dat nog te betwijfelen... Stel dat een groot deel van de nodige instanties gerund zou worden door vrijwilligers? Dan zou het totaalbedrag voor het krijgen van een kind Adoptie of Draagmoederschap vast niet meer zoveel verschillen met de "natuurlijke" en "normale" manier.
In mijn (ons) geval, mogen wij als wens-ouders met beide van hetzelfde geslacht, geen oproep doen om te vragen naar een draagmoeder. Echter is er een vergelijkbare situatie al eens in de media geweest dat het niet strafbaar is om te zeggen dat je wel op zoek bent naar. Dus is het géén oproep. Maar puur ter kennisgeving.
En tja... die kosten... je wilt wat.... dus heb je er ook alles voor over...